امروزه جهان در ادامه استعمار نو، شاهد استعمار مجازی است. اگر استعمار کهنه فیزیک جهان و استعمار نو فرهنگ جهان را نشانه می گرفت، استعمار مجازی، همه عرصه زندگی، اعم از علم، کار و مجموعه ایده ها، ارزش ها و عملکرد روزمره جهان را با ظرفیت دیجیتالی بودن، غیر مرکزی/مرکزی بودن، پنجره های همیشه باز، واقعیت مجازی بودن، تعاملی بودن و کاربرمدار بودن تسخیر می‌کند

گرچه به همان میزان پیچیدگی و تنوع شبکه‌های اجتماعی، ارائه راهکار برای آن نیز دشوار می‌شود، اما می‌توان برخی محورهای کلی را به عنوان پیشنهاد برای کاهش مخاطره‌ها و تهدیدهای شبکه‌های اجتماعی به کار برد. البته فواید و منافع شبکه‌های اجتماعی فراوان بوده و علت پای‌فشاری بر کاهش آسیب‌ها این است که متاسفانه در زمان ورود این فناوری به فضای فرهنگی جامعه ایرانی، کمتر به جنبه‌های مثبت آن توجه شده و بیشتر کارکردهای منفی آن گرفته و بومی‌سازی شده است.

«شبکة اجتماعی»، مفهومی است که پیش از طرح در عرصه فضای مجازی، در فضای واقعی جوامع نیز دارای مفهوم است. اما مسئله‌ای که باعث مطرح شدن چنین مفهومی در فضای جامعه ایران در ماه‌‌های اخیر شده است، نقش ویژه‌ای است که شبکه‌های اجتماعی اینترنتی در تحولات سیاسی یک سال اخیر و یا به عبارت دقیق‌تر چند سال اخیر ایران، ایفا کرده‌اند.

بحث شبکه های مجازی و بیان تاریخچة کوتاه آنها بدون رعایت ترتیب علمی و منطقی ممکن است، مسیر مطالعاتی را به سمت و سوی گمراه کننده و مسائل فنی حاکم بر این جوامع بکشاند . از همین رو سعی می کنیم ضمن دوری از ذکر نمونه‌های فراوان و پیچیدگی های فنی، ابتدا مبانی و چرایی تشکیل این جوامع را تبیین نمایم.

در میان رسانه‌های عصر جدید، اینترنت به دلیل ماهیت چندکارکردی خود جایگاه ویژه‌ای دارد. اینترنت هم ابزار انتقال اطلاعات علمی و هم وسیله سرگرمی کودکان است. قدرت نفوذی که اینترنت در میان اقشار مختلف جامعه دارد، تأثیرگذاری آن را بر زندگی اجتماعی افزایش می‌دهد. پدیده ای که می‌تواند موجب شکل-گیری جنبش‌های اجتماعی شود، امروز به اغلب خانه‌ها راه یافته است.

سبک زندگی، یکی از موضوعات میان رشته‌ای است که حوزه‌های گوناگونی از رشته‌های ناهمسان را در بر می‌گیرد. اغلب، فعالان و کارشناسان در حوزه‌های جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی به سراغ مباحث مرتبط با سبک زندگی می‌روند؛ از این رو غالباً چهره‌های صاحب نظر در مقولة سبک زندگی را فارغ التحصیلان و صاحب‌نظران این دو رشته تشکیل می‌دهند. در ادامه برخی از افرادی را که در این حیطه صاحب نظر هستند، معرفی می‌کنیم.

روشن است که بخش چشمگیری از خودآگاهی و پویش و تکاپوی جامعه برای بازخوانی تحولات رخ داده در سبک زندگی جامعة ایرانی، مرهون هشدارهای مقام معظم رهبری(مدظله العالی) است نسبت به رسوخ برخی مولفه های زیست غیر دینی و غیر اسلامی در تار و پود زندگی ایرانیان. نگاه کارشناسانه و راهبردی رهبر فرزانه انقلاب، این فرصت را فراهم ساخته است تا مانیفستی برای ژرف اندیشی و مسیریابی در این حوزه، پیش روی دغدغه داران زندگی دینی بر پایة سبک زندگی توحیدی باشد و گام برداشتن در مسیر اهداف الهی آسان تر شود. در ادامه به برخی از محورهای بیانات ایشان که در قالب اینفوگرافی منتشر شده است، اشاره می کنیم.

حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمد تقی فعالی، پژوهشگر و مدرس حوزه و دانشگاه، دارای مدرک سطح 4 عرفان اسلامی و نیز دکترای فلسفة تطبیقی می باشند. ایشان با نگارش آثار متعدد که برخی از آنها به عنوان کتاب سال و فصل جمهوری اسلامی ایران برگزیده شده‌اند، در گسترش دانش در عرصه‌های مرتبط با عرفان نقش بسزایی داشته‌اند.

واقعیت آن است که آراستگی اندام و ظاهر در دنیای امروز، تنها به کارکرد زیبایی‏‏شناسانه آن محدود نمی‏شود و در ارائه شخصیت روانی فرد و هویت اجتماعی او نیز نقشی محوری ایفا می‏کند. بدن در جریان فردی شدن دنیای مدرن، اختصاصی‏تر شده و هر کس سعی در مدیریت ظاهر و بدن خویش دارد تا مفهوم جدیدی از هویت فردی خود را ارائه دهد و تصویری دلخواه از خویشتن را به نمایش بگذارد.

در شریعت اسلام، اهتمام به حفظ سلامت بدن به قدری است که در فرمایش رسول خدا(ص)، علم ابدان در کنار علم ادیان قرار می‏گیرد و طبابت در کنار دین، احترام بالایی می‏یابد؛ به گونه‏ای که در فقه اسلامی، فراگیری علوم مورد نیاز جامعه از قبیل علم طب، واجب کفایی است و بر تمام کسانی که توان تحصیل چنین علمی را دارند واجب است تا در حد رفع نیاز جوامع اسلامی، آن را فرا گیرند.