بررسی رابطه میان اقشار اجتماعی و مشارکت اجتماعی، تحقیقی در سه منطقه شهر تهران در سال ۱۳۸۸

رساله حاضر، در جستجوی آن است که با سنجش تجربی مفاهیم قشربندی اجتماعی و مشارکت اجتماعی، رابطه ی بین قشربندی اجتماعی با مشارکت اجتماعی را مورد بررسی قرار دهد. براساس نظر بوردیو، قشربندی اجتماعی ترکیبی از سرمایه اقتصادی و فرهنگی است. مشارکت اجتماعی به عنوان وجهی از سبک زندگی افراد، توسط قشربندی اجتماعی تغییر می پذیرد. با پذیرش نظر بوردیو و دیگران به عنوان چارچوب نظری در این رساله، این رابطه با میانجی گری سبک زندگی بررسی شده است. با استفاده از روش پیمایش، تکنیک پرسشنامه و نمونه گیری تصادفی با حجم ۳۹۰ نفر از سه منطقه شهری یافته ها نشان دادند که بین اقشار اجتماعی و مشارکت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. در این بین سرمایه فرهنگی با مشارکت اجتماعی رابطه ندارد اما سرمایه اقتصادی با آن هم تغییری هایی را نشان می دهد. هم چنین سرمایه فرهنگی و سرمایه اقتصادی از طریق شکل گیری سبک زندگی خاص بر میزان مشارکت اجتماعی می افزاید. بین سبک زندگی و مشارکت اجتماعی دارای رابطه می باشد.