نشست علمی «پدر-دختری» با موضوع «ضرورت تیپشناسی دختران در تعامل با پدران»
حجت الاسلام عباس آزاد مطرح کرد؛ «ضرورت تیپشناسی دختران در تعامل با پدران»
بیست و یکمین جلسه از سلسله نشستهای علمی «پدر-دختری در آینه علم و دین ۲» با عنوان «ضرورت تیپشناسی دختران در تعامل با پدران» به همت گروه مطالعات خانواده پژوهشکده باقرالعلوم علیهالسلام برگزار گردید. در این نشست، حجتالاسلام والمسلمین عباس آزاد؛ معاون آموزش مؤسسه سبک زندگی آلیاسین به تشریح ابعاد مختلف شناخت شخصیت دختران و تاثیر آن بر کیفیت رابطه پدر و فرزند پرداخت.
حجتالاسلام آزاد در این نشست، ضرورت تیپشناسی روانشناختی و شخصیتی دختران را پایهایترین گام برای برقراری تعاملی مؤثر و سازنده میان پدر و فرزند دانست. وی تاکید کرد که بسیاری از توصیههای تربیتی تنها در صورتی کارآمد خواهند بود که متناسب با ویژگیهای فردی و تیپ شخصیتی هر دختر تنظیم شوند. به گفته وی، پدر باید سبک گفتوگو، هدایت و حمایت خود را بر اساس تیپ رفتاری، هیجانی، شناختی و ارتباطی دخترش شکل دهد.
در ادامه این نشست، انواع تیپهای شخصیتی رایج در میان دختران و نحوه صحیح مواجهه پدر با هر یک تشریح شد. از جمله این تیپها میتوان به دختر کمالگرا (نیازمند تحسین تلاش به جای صرفاً نتیجه و پرهیز از فشار و مقایسه)، دختر مهرطلب و کمکگرا (نیازمند تقویت امنیت روانی و پذیرش بیقید و شرط)، دختر موفقیتطلب (نیازمند حمایت هدفمند در مسیر رشد با پرهیز از تقویت خودمحوری) و دختران درونگرا و برونگرا (نیازمند درک تفاوتها در نیاز به خلوت یا تعامل اجتماعی) اشاره کرد.
سخنران این نشست علمی، روشهای شناخت دقیقتر شخصیت دختر را نیز مورد بررسی قرار داد و استفاده از تستهای معتبر روانشناختی در کنار مشاهدههای عینی و تحلیل رفتار دختر در موقعیتهای مختلف را توصیه کرد. وی سنین ۳ تا ۷ سالگی را دوره طلایی در شناخت ویژگیهای پایدار شخصیت دختر عنوان کرد، اما بر لزوم استمرار این شناخت تا دوران نوجوانی و فراتر از آن تاکید ورزید.
عوامل مؤثر در شکلگیری شخصیت دختر از جمله سبک فرزندپروری، فضای عاطفی و کیفیت روابط در خانه، عوامل ژنتیکی و ترتیب تولد نیز از دیگر محورهای این نشست بود.
توصیههای کلیدی برای پدران:
حجتالاسلام آزاد در بخش پایانی سخنان خود، توصیههای کلیدی برای پدران ارائه کرد. وی بر لزوم انعطافپذیری پدر و استفاده از یک سبک ارتباطی تیپمحور، اولویت دادن به گفتوگوی عاطفی، شنیدن بدون قضاوت، حمایت بدون قید و شرط و پذیرش تفاوتها تاکید کرد. وی نقش پدر را به عنوان «مربی شخصیت» توصیف کرد که وظیفه اصلیاش، شناسایی ظرفیتهای درونی دختر و فراهم کردن بستر شکوفایی آنهاست. ایشان خاطرنشان کرد که هدف از شناخت شخصیت، نه تغییر یا اصلاح اجباری، بلکه ایجاد هماهنگی رفتاری و کمک به پرورش منحصربهفردترین نسخه از شخصیت هر دختر است.
نتیجهگیری:
این نشست علمی گامی مهم در جهت ارتقاء آگاهی پدران نسبت به پیچیدگیهای شخصیت دختران و لزوم اتخاذ رویکردهای تربیتی و ارتباطی متناسب با ویژگیهای فردی آنها بود.