بازی‌های رایانه‌ای از منظر فقه جعفری

با دگرگون شدن جوامع امروزی و الکترونیکی شدن اکثر فعالیت‌های اجتماعی، رایانه تبدیل به جزئی جداناپذیر در زندگی اجتماعی انسان‌های امروز شده است. این وسیله مفید، انسان را درگیر مسائلی ناخواسته و گاه نامطلوب می‌کند که هر فرد مسلمان باید وظیفه و تکلیف شرعی و دینی خود را در مواجهه با آن بداند. بازی‌های رایانه‌ای، اصلی‌ترین قِسم از این دست ابتلائات در این مقاله از دیدگاه فقه جعفری بررسی شده است. در ابتدا با دو تقسیم‌بندی کلی «شکلی» و «ماهوی» و بیان اقسام مختلف هر قِسم از بازی‌های رایانه‌ای به بیان حکم کلی هر قِسم پرداخته و در نهایت به بررسی فقهی لهو و لعب به عنوان اصلی‌ترین عناوین فقهی بازی با لحاظ نگاه رایانه‌ای به آن پرداخته است. بعضی از بازی‌های رایانه‌ای با توجه به افکار و اعتقادات مخّرب و فاسدی که در ذهن مخاطب ایجاد می‌کنند، تحت عنوان کتب ضّاله می‌روند و احکام پیرامونی آن بر آن‌ها حَمل می‌شود. قِسمی دیگر با توجه به آسیب‌های روانی که به مخاطب خود وارد می‌کنند، تحت عنوان اضرار به نفس بررسی می‌شوند و دسته‌ای هم با وجود منفعت محلّله شرعی که در آن وجود دارد از عنوان لهو و لعب خارج می‌شوند؛ ولی قسم عمده‌ای از این بازی‌ها تحت عنوان کلی لهو و لعب قرار می‌گیرند. در این باب نظرات مختلفی از علما و فقها وجود دارد که تفصیل آن خواهد آمد.