بررسی و مقایسه معنای زندگی زوجین رضایت‌مند و نارضایت‌مند زناشویی و ارائه الگوی معنای زندگی رضایت‌بخش

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه معنای زندگی در زوجین رضایت‌مند و نارضایت‌مند و ارائه الگوی معنای زندگی رضایت‌بخش، بر اساس یافته‌های آن انجام گرفت. جامعه‌پژوهشی زوجین رضایت‌مند و نارضایت‌مند تهرانی بودند که از بین آنان، ۸  زوج رضایت‌مند و ۱۰ زوج نارضایت‌مند از طریق نمونه‌گیری هدف‌مند انتخاب شدند. زوجین منتخب، طول مدت زندگی مشترکشان، کمتر از ۱۵ سال بود و از زندگی مشترک خود، حداقل دارای یک فرزند بودند. پژوهش با بهره‌گیری از روش‌های کیفی انجام و جهت دستیابی به داده‌ها، از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. در دو گروه، در مرحله اول، هر یک از زوجین به تنهایی و در مرحله بعد، در کنار هم، مورد مصاحبه قرار گرفتند. نتایج به دست آمده مؤلفه‌های معنای زندگی فردی، معنای ازدواج و معنای زندگی مشترک زوجین رضایت‌مند و نارضایت‌مند را شناسایی و معرفی نمود. مؤلفه‌های معنای زندگی فردی، در ارتباط با خود در زوجین رضایت‌مند، خودآگاهی، بخشش، امیدواری، صداقت، هدف‌مندی زندگی و خویشتن‌داری و در گروه زوجین نارضایت‌مند، امیدواری و صداقت بود. در ارتباط با خداوند، در زوجین رضایت‌مند خداباوری، توکل به خدا، عبادت و باور به زندگی اخروی و در گروه نارضایت‌مند خداباوری شناسایی شد. در مؤلفه ارتباط با دیگران، در زوجین رضایت‌مند ابراز محبت، اعتماد و همدلی و در گروه نارضایت‌مند، ابراز محبت و در مؤلفه ارتباط با طبیعت در هر دو گروه، سعی در حفظ، علاقه و احترام به طبیعت توصیف شده بود. مؤلفه‌های معنای ازدواج، هدف ازدواج را در گروه رضایت‌مند، حمایت دو جانبه و در گروه نارضایت‌مند، عقاید بد کارکرد شناسایی نمود. ازدواج، در زوجین رضایت‌مند و نارضایت‌مند، موقعیت خاص و رابطه مستمر گزارش شده بود که در گروه رضایت‌مند، نیازمند تلاش برای ساختن زندگی و در زوجین نارضایت‌مند، بر زندگی بی‌نیاز از مراقبت اشاره داشت.