توحید صدوق استاد دکترفعالی جلسه چهل و سوم 19/ 2/ 1395
در جلسة گذشته بیان شد که حصن به معنی محل امن و مأوی است و همة انسانها به دنبال مأوایی أمن هستند، ولی در مصادیق اشتباه می‌کنند. وضعیت انسان در این دنیا این گونه است که در هر لحظه در معرض تیرها و تیر اندازهایی است. عبودیت و تحت لوای حق بودن، خودش حصن است و انسان تحت پوشش اسم «دافع» قرار می‌گیرد. شاخص‌ترین کاربرد أمن در قرآن، ایمان است. مؤمن از نام های زیبای خداست. انسان مؤمن کسی است که خودش را تحت پوشش اسم «مؤمن» خدا قرار می دهد. خلاصه اینکه بندگی و تمکین به «لا إله إلا الله» حصن است و مهمترین کارکردش این است که امنیت ظاهری و باطنی به انسان خواهد بخشید
ادامه نکات
نکته هشتم:شهادت به عبودیت خدا خودش حصن است. انسان با این شهادت حصن ایجاد می‌کند. هر کس این گونه بشود از عذاب الهی ایمن خواهد بود.
نکته نهم:أمِنَ مِن عَذابِی
از این قسمت روایت فهمیده می‌شود که انسان دو حالت دارد: امنیت یا عذاب. کسی که عبد نباشد در أمان نیست. امنیت در عبودیت و بندگی خدا و تسلیم بودن اوست و هر کس از عبودیت فاصله داشته باشد از امنیت برخوردار نخواهد بود. از مهمترین عوامل امنیت بخش برای خود و جامعه، عبودیت و بندگی خداست. عبودیت شخص را قریب می‌کند. اسم أمن الهی، همان اسم مؤمن است و عذاب در فاصله گرفتن از خدا ایجاد می شود.
نکته دهم:ذیل حدیث حضرت شرطی را بیان فرمودند: أنا من شروطها
أنا به معنای شخص نیست، بلکه به معنای ولایت أولیاءالله است و چون قبل از توحید آمده است، نشان دهندة این است که ولایت شرط توحید، و شرط امنیت و رهایی از عذاب است پس امامت از شرایط اسلام است.
قبولی امامت، همان قبولی اسلام است. پس شیعه یک فرقه یا مذهب نیست بلکه عین اسلام است. شیعه یعنی همان دعوت پیامبر به اسلام. این خط واحدی است که از آدم (ع) تا خاتم الأوصیاء(ص) ادامه دارد.
یکی دیگر از معانی «أنا» اسوه و الگو بودن است. یعنی من اسوة آن الوهیت هستم. در معنای اسوه بودن بدفهمی‌هایی صورت گرفته که به آن اشاره خواهیم کرد.
خلاصه اینکه هر کس به دنبال امنیت و آرامش است باید از بندگی خدا شروع کرده و از مسیر ولایت به آن برسد. ولایت شرط توحید و شرط امنیت و رهایی از عذاب است.