سبک زندگی بر اساس آموزه های تربیت اخلاقی در نهج البلاغه

تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که باهدف تبیین سبک زندگی بر اساس آموزه‌های تربیت اخلاقی در نهج‌البلاغه انجام‌گرفته است. در این پژوهش، سبک زندگی، آن‌گونه رفتارهای ظاهری و بیرونی است که به جامعه هویت می‌دهد و برخاسته از نظام ارزش‏ها(ایدئولوژی) و باورها(جهان‌بینی) افراد آن جامعه است. با توجه به این‌که ما مسلمان هستیم و در جامعه اسلامی زندگی می‌کنیم، سبک زندگی‌مان باید برخاسته از جهان‌بینی الهی و ارزش‌های کمال گرایانه باشد و سبک زندگی و رفتار ما معرف مسلمان و شیعه بودن ما باشد. در این پژوهش سبک زندگی در دو حوزه فردی و اجتماعی موردبررسی قرار گرفت. سبک زندگی در حوزه فردی به دو حوزه کردار اخلاقی و گفتار اخلاقی تقسیم‌شده است که حوزه کردار اخلاقی نیز به دو قسمت فضایل و رذایل اخلاقی تقسیم شد. در قسمت فضایل اخلاقی، به پنج صفت: عدالت، قناعت، شکرگزاری، کاروتلاش و صبر و در قسمت رذایل اخلاقی به سه صفت: پرهیز از آرزوهای طولانی، خودپسندی و طمع اشاره‌شده است. در حوزه گفتار اخلاقی نیز به سه مولفه: زبان، سکوت و حفظ اسرار پرداخته شد.در ذیل سبک زندگی در حوزه اجتماعی به مولفه ارتباط با عموم مردم (به‌طور عام) و رابطه با همسایگان، دوستان و خانواده(به‌طور خاص) که شامل ارتباط با والدین، همسر و فرزند می‌باشد، توضیح داده شد.