گونه شناسی سبک های زندگی در میان دانشجویان:مطالعه موردی در دانشگاه تهران
پدیدآور: کامران گشنیزجانی مقطع: کارشناسی ارشد محل ارائه: دانشگاه اصفهان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی . سال ارائه: ۱۳۹۰
چکیده هدف اصلی این پژوهش ارائه یک گونهشناسی از سبکهای زندگی دانشجویان است. برای تعریف مفهوم سبکزندگی از چهارچوب نظری پییر بوردیو، جامعهشناس فرانسوی، استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه تهران در سال تحصیلی ۱۳۸۹-۱۳۹۰ هستند. در این پژوهش از روش پیمایش استفاده شده است و در این راستا ۴۰۰ پرسشنامه محققساخته از طریق نمونهگیری سهمیهای در میان پاسخگویان توزیع شده است. با توجه به دادههای به دست آمده و تحلیلهای نظری صورت گرفته، چنین نتیجهگیری شده است که عوامل کلیدی شکلدهنده به سبکزندگی دانشجویان را باید در نظامهای ارزشی آنها یافت و سرمایه اقتصادی و سرمایه فرهنگی که در چهارچوب نظری مورد تأکید زیاد بودند، به دلیل محدود بودن جامعه آماری به دانشجویان، تا حدود زیادی خنثی شدهاند. در نهایت سه گونه اصلی برای سبک های زندگی در میان دانشجویان تشخیص داده شد. نخست سبکزندگی فقه محور که ارزشهای برگرفته از فقه در آن نقش اصلی را بازی میکنند؛ دوم سبکزندگی غربگرا که در آن بخشی از ارزشهای وارد شده از غرب را باید عامل کلیدی به حساب آورد؛ و سوم سبکزندگی عرفگرا که مهمترین وجوه مشخصه آن چالش بین ارزشهای برگرفته از فقه و ارزشهای وارد شده از غرب و حضور پررنگتر ارزشهای عرفی هستند. کلید واژه ها: سبکزندگی، مصرف فرهنگی، ارزش، اوقات فراغت