مروجان عمده سبک زندگی غربی

از میان شبکه های فارسی زبان متنوع که یاد شد، برخی شبکه ها مخاطب و تأثیرگذاری بیشتری بر سبک زندگی ایرانیان دارند. مهم‏ترین ضدارزش‏هایی که در این شبکه‌ها برای تغییر سبک زندگی ایرانی و تبلیغ شیوه زندگی غربی به چشم می‌خورد عبارتند از:
• خدشه‌دارکردن امور مقدس و خدشه‌ناپذیر؛
• محور قراردادن برهنگی زنان و شهوت‌گرایی مردان و فروکاست رابطه زن و مرد به لذت جنسی؛
• القای ناامیدی از آینده بشریت و ایجاد یأس از روند تاریخ و حرکت جوامع بشری؛
• ایجاد ترس و وحشت در بیننده بر اثر تماشای صحنه‌‌‌های هولناک با بهره‏گیری از تغییر نور و رنگ تصاویر و پخش آهنگ‌های هیجان‌آور برای تحریک اعصاب برای سلب اراده و استحکام روانی از او؛
• توجیه خشونت‌های وحشیانه به مثابه راه حل نهایی برای رفع اختلالات میان آدمیان حتی در قالب فیلم‏های کاتونی؛
• عادی نشان‌دادن توطئه‌‌‌های رنگارنگ، فتنه‌‌‌گری‌‌‌ها، کلاهبرداری‌‌‌ها و رذایل اخلاقی و در نتیجه ایجاد سوء ظن در بیننده به دیگران؛
• القای برتری نژاد یهود بر دیگران و تحریک ملت‏ها علیه یکدیگر؛
• القای برتری غربی‌ها در برابر شرقی‌ها و ترویج انسان‏محوری به جای خدامحوری؛
• متقاعد کردن زنان به رسیدگی بیشتر به تن و ظاهر خود برای جلب توجه مردان؛
• برجسته کردن جذابیت؛
• بیشتر لذت بردن از جنس مخالف؛
• زیر سؤال بردن ازدواج و ایجاد تردید درباره اهمیت و ارزش آن؛
• نظریه‌‌‌پردازی، طرح سؤال و ایجاد شبهه و تردید مکرر درباره دیدگاه‌‌‌های افراد مخالف بی‌‌‌بند‏و‏باری و پای‏بند به زندگی مشترک و در مقابل، ارائه دیدگاه‌‌‌ها و پاسخ به سؤال‌‌‌های شبهه‌‌‌افکنانه برای اقناع مخاطب درباره تغییر زمانه و تلاش برای گذر از زندگی‌‌‌های سنتی؛
• ترغیب دختران و پسران جوان به داشتن روابط متهورانه؛
• نمایش مکرر شراب‌‌‌نوشی و مزخرف‌‌‌گویی‌‌‌های هنگام مستی؛
• بیان راه‌‌‌های دوست شدن با جنس مخالف و نیز ظرافت‌‌‌ها و مشکلات و مسائل مربوط به دوستی با جنس مخالف؛
• نمایش روابط خارج از چارچوب‏های اخلاقی؛
• ابراز علاقه‌‌‌های شهوانی و اغواکننده؛
• بی‌‌‌وفایی زنان و مردان متأهل به همسران خود، گاه با نیت انتقام‏گیری از همسر به علت بی‌‌‌وفایی او؛
• گفتگو‌‌‌های جنسی و توصیه به خیانت و بی‌‌‌وفایی؛
• روابط نامتوازن بین افراد دارای اختلاف سنی بسیار زیاد؛
• ساختارشکنی‌‌‌هایی در روابط دو جنس با اهمیت ویژه به لذت‏جویی.

در ادامه به ماهیت، تاریخچه و محتوای این شبکه ها به صورت مختصر اشاره می شود.

پی‏ام‏سی (PMC)

سال ۲۰۰۳، زمانی که شبکه‌های ماهواره‌ای در تسخیر افرادی مانند امیر قاسمی‌ و شب‏خیز بودند، یک شبکه ۲۴ ساعته موسیقی خیلی بی سر و صدا پا به عرصه رقابت گذاشت. پیش از این، روال برنامه چنین بود که مجری‌های شبکه‌هایی مانند طپش و پن، ساعت‌ها کنار مهمانانشان بنشینند، از هر دری حرف بزنند، خاطره بگویند، بینندگان با آن‏ها تماس تلفنی بگیرند و صحبت‌های آن‏ها به صورت زنده روی «ایر» برود. در این میان گاهی هم کلیپ‏های بی‏کیفیت موسیقی پخش می‌شد و بقیه ساعت روز نیز همان برنامه‌ها تکرار می‌شد؛ اما شبکه پی‏ام‏سی بدون استفاده از مجری با الگوبرداری از شبکه‌های معروفی مانند MTV برنامه‌های خود را به پخش کلیپ‏های داخلی و کلیپ‏های روز خارجی اختصاص داد.
تا پیش از تأسیس این شبکه، نمایش شکل‌هایی خاص از پوشش و برخی صحنه‌ها تابویی بزرگ به حساب می‌آمد که در کلیپ‏های ایرانی وجود نداشت و کلیپ‏های خارجی هم تقریباً از شبکه‌های فارسی زبان پخش نمی‌شد؛ اما این شبکه با نمایش کلیپ‏های خارجی، قبح‏شکنی را آغاز کرد و پس از مدتی کلیپ‏های ایرانی حتی از نمونه‌های خارجی نیز سبقت گرفتند!
از مهرداد اسماعیلی کیا با عنوان مدیر شبکه PMC نام برده می‌شود که یکی از ثروتمندان مقیم دوبی محسوب می‌شود. او شرکتی را به نام KIAMAX افتتاح کرد و همچنین در پروژه‌هایی از قبیل مجله PMC Magazine، مجله T۳، مؤسسه مالی ضامن، آژانس هواپیمایی کلاب پرشیا، محصولات آرایشی Qmax، کنسرت‌های PMCevent و همچنین مجله گلچین سرمایه گذاری کرده است.
کیا مکس حدود چهار سال پیش شبکه ای جدید به نام «لایو کازینو» را روی ماهواره ‏هاتبرد افتتاح کرد که قرار بود اولین قمارخانه تلویزیونی ایرانی(!) باشد؛ اما پس از گذشت حدود یک ماه از فعالیتش به دلایل نامعلومی به کار خود پایان داد. مدیریت این شبکه، چراغ خاموش حرکت می‌کند و به همین دلیل شایعات زیادی درباره وابستگی‌های او به داخل کشور مطرح می‌شود. برنامه‌های این شبکه در ایام سوگواری قطع می‌شود، کلیپ‏های دارای مضامین سیاسی، اجازه پخش از این شبکه را ندارند، معمولاً رنگ پارازیت را به خود نمی‌بیند. سال‌ها این شبکه فقط در محدوده ایران پخش می‌شد و ایرانیان ساکن اروپا و آمریکا از وجود چنین شبکه ا ی بی خبر بودند! با وجود این، شبکه PMC که مرکز آن ابتدا در هلند بود و سپس به دوبی نقل مکان کرد، نسبت به سایر شبکه‌ها همچنان حرفه‌ای محسوب می‌شود.
این شبکه هم با خوانندگان به اصطلاح زیرزمینی ایران ارتباط دارد و هم به عنوان یکی از شریک‌های تجاری مؤسسه آونگ که در لس‌آنجلس واقع شده با خوانندگان لس‌آنجلسی کار می‌کند و در واقع نبض موسیقی غیر رسمی‌ داخل و خارج از کشور در دستان این شبکه قرار گرفته است. یکی از نکته‌های حل‏ناشدنی دیگر درباره پی‏ام‏سی آن است که هر زمان یک خواننده زیرزمینی داخل ایران تصمیم می‌گیرد مجوز دریافت کند و سلسله مراتب و روند طولانی اخذ مجوز را تا انتها طی می‌کند، ناگهان این شبکه یک کلیپ از این خوانندگان پخش می‌کند و سیر اخذ مجوز آن‏ها به تعویق می‌افتد!

بی‏ بی‏ سی فارسی

شبکه بی بی سی فارسی در دی ۸۷ را ه اندازی شد. سه سال پیش از آغاز به کار این شبکه، وزیر وقت خزانه‏داری یا دارایی انگلستان راه‌اندازی این شبکه را اعلام کرد. گوردون براون (که در آن زمان وزیر دارایی بود و سپس سه سال در مقام نخست‏وزیری انگلیسی هم فعالیت کرد) در پاییز سال ۲۰۰۶ میلادی اعلام کرد که بودجه‌ای معادل ۱۵ میلیون لیره استرلینگ، نزدیک به ۲۲ میلیون دلار در سال، برای راه‌اندازی بخش فارسی تلویزیون بی بی سی اختصاص داده است.
در پی گذشت نزدیک سه سال از ارائه طرح تأسیس تلویزیون فارسی زبان بی بی سی و پس از ماه‌ها آموزش و آزمون برای جذب نیرو از رسانه‌های ایرانی، سرانجام پنج بعدازظهر چهارشنبه، ۲۵ دی ۱۳۸۷، این تلویزیون، کار خود را آغاز کرد. این شبکه تلاش کرده بود، هر چه دیگر شبکه‌های ماهواره‌ای سیاسی در خود نداشتند یک جا جمع کند. استفاده از مجریان و خبرنگاران خوش سیما، جوان و حرفه‌ای که برخی از آن‏ها هم از داخل کشور به آن شبکه رفته بودند، موجب شد تا مدیران این شبکه تمامی ‌اهداف سیاسی خود را در ظاهری جذاب ادامه دهند.
در این شبکه، قرار نیست خط فکری سیاسی بنیان‏گذاران شبکه مذکور به صورت مستقیم بیان شود و این بار سنگین به عهده مهمانان به ظاهر موجه برنامه‌های خبری و سایر برنامه‌های به ظاهر فرهنگی و مستند این شبکه است تا بی بی سی فارسی هیچ‌گونه جهت‏گیری مستقیم نداشته باشد. شبکه مذکور تلاش کرده از نقاط ضعفِ شبکه‌هایی مانند VOA استفاده کند و در حد ممکن، خود را به مردم ایران نزدیک نشان می‌دهد.
برنامه‌های چند ساعته برای مناسبت‌های مختلف، نمایش فیلم‏های مستندسازان داخل کشور، اشراف نسبی به موضوعات اجتماعی روز مردم (به علتِ استفاده از نیروهای جوان و روزآمد) و همچنین هجمه‌های زیرکانه این شبکه به رقیب دیرینه‏اش یعنی آمریکا در قالب خبر‌ها و گزارش‌ها چهره‏ای جذاب‌تر برای مخاطبان ارائه می‌کند. بی بی سی فارسی کوچک‌ترین اتفاقات روز کشور را در کمترین لحظه پوشش می‌دهد و با توجه به اتفاقات روز، ساعت پخش و ویژه برنامه‌های خویش را تغییر می‌دهد تا مخاطبان بیشتری را جذب کند.
همچنین این شبکه که معروف به بنگاه سخن‏پراکنی انگلستان است، تمام هدفش نمایش یک تمدن بزرگ و پایدار از بریتانیاست تا در ذهن‏ها این ذهنیت به وجود آید که خورشید عزت بریتانیا هیچ‏گاه غروب نمی‏کند؛ برای مثال این شبکه در بهار سال ۹۰ با قطع بخش برنامه‏های عمومی خود ۶ ساعت به پخش زنده مراسم عروسی نوه ملکه انگستان پرداخت. شایان ذکر است رادیو بی بی سی فارسی از ۷۰ سال پیش قدمت دارد و یکی از عوامل اصلی و سرنوشت‏ساز کودتای ۲۸ مرداد بود.

صدای آمریکا (Voice of America/VOA)

صدای آمریکا یکی از قدیمی‌ترین شبکه‌های سیاسی فارسی زبان محسوب می‌شود که بخش فارسی آن از سال ۷۵ آغاز به کار کرده و با وجود تلاش‌های بسیاری همچنان در محدوده مخاطبان سنتی خود محصور شده و در جذب سایر مخاطبان ناکام بوده است. این شبکه که گفته می‌شود با بودجه ۷۵ میلیون دلاری سنای آمریکا مشغول به کار است در چند سال اخیر با مشکلات درونی زیادی مواجه بوده و همین موضوع سبب شده تا ریزش شدیدی در مخاطبانش احساس کند. صدای آمریکا در برنامه‌های خود‌‌ همان ژست حداقلی بی‏طرفانه رقیبانش یعنی بی بی سی فارسی را نیز ندارد و نقش مخالفان(اپوزیسیون) سلطنت‏طلب را بازی می‌کند. معمولاً افراد مسن‌تر و یا تندرو‌تر، مخاطبان این شبکه هستند.
حدود سه سال پیش، دعواهای داخلی این شبکه به اوج خود رسید و بسیاری از مجریان و کارمندان این شبکه در اعتراض به سانسور، مشکلات مالی و تبعیض اخراج شدند. جمشید چالنگی یکی از این افراد بود که پس از سال‌ها فعالیت در برنامه تفسیر خبر کنار گذاشته شد و پس از این اتفاق در صفحه خودش در فیس بوک نوشت: «یکی از دلایل تعلیق و سپس اخراج من از VOA سؤال از مدیران این شبکه به علت کم کردن زمان برنامه و سپس گرفتن این برنامه از من بوده است. فضای حاکم بر شبکه صدای آمریکا آکنده از تبعیض و فساد اداری بود و من در یک جلسه که با مسئولان ارشد صدای آمریکا داشتم، این مورد را به آن‏ها گفتم.
سوء مدیریت در بخش فارسی صدای آمریکا سبب شده است تا وضعیت کنونی این شبکه مانند فضای حاکم بر ادارات شوروی سابق شود. مدیران سطوح بالای مدیریتی در صدای آمریکا به من قول دادند که به خاطر اظهارات من هیچ انتقام‏جویی از من صورت نگیرد؛ اما مدیران بخش فارسی از جمله رامین عسگرد تحمل این انتقادها را نداشتند. این شبکه نیز مانند بی بی سی فارسی، قدمت زیادی در بخش رادیو دارد؛ اما در بخش تصویری، قدمت آن به بعد از جنگ خلیج فارس بین عراق و آمریکا برمی‏گردد. شبکه مذکور در جهت جنگ نرم آمریکا علیه ایران آغاز شد و رسالت اصلی آن سفیدنمایی کامل وضع ایالات متحده و سیاه‏نمایی از وضع ایران است. VOA در جامعه داخل ایران زیاد تأثیرگذار نیست؛ امّا تأثیر بسزایی در جامعه ایرانی خارج از کشور دارد.

من و تو

آبان ۸۹ شبکه ای آغاز به کار کرد که خیلی زود در جایگاهِ یکی از مهاجمان پرقدرت شبکه‌های ماهواره‌ای به ایران شناخته شد. در روزهای اولیه تأسیس من و تو این شبکه در حالی که اکثر ساعت کنداکتور برنامه‌هایش خالی بود با راه‌اندازی آکادمی‌ موسیقی راه یک ساله را در عرض یک ماه طی کرد و توانست مخاطبان زیادی را به سمت خود جذب کند. در ابتدا حساسیت‌ها روی این شبکه آنچنان نبود؛ اما پس از آکادمی‌ و شروع برنامه‌های تازه این شبکه خط فکری آن مشخص شد. شبکه من و تو که دقیقاً از‌‌ همان اصول و ترفندهای حرفه‌ای بی بی سی فارسی استفاده می‌کند با مطالعه روی خلأ‌های برنامه سازی در داخل کشور نیروی خود را بر پوشش این حفره‌ها قرار داده است.
این شبکه تلویزیونی در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۰ در لندن به وسیله کیوان و مرجان عباسی که زن و شوهرند راه‌اندازی شد. کیوان عباسی فرزند دوم فریبرز عباسی است که مالکیت و مدیریت تلویزیون پارس در آمریکا و شبکه غیر اخلاقی Hostlertv در کانادا را بر عهده داشت.
کیوان عباسی مدتی مدیریت شبکه سیاسی فارسی‌زبان آزادی را برعهده داشت که افرادی مانند رضا فاضلی و بهروز صوراسرافیل نیز در آن حضور داشتند. فاضلی و صوراسرافیل بعد‌ها به دلیل اختلافاتی که بین کیوان عباسی و آن‏ها به وجود آمد، از این شبکه جدا شدند. شبکه آزادی بعد از مدتی به دلیل ضعف محتوا و پایین بودن کیفیت و جذب‏نشدن مخاطب تعطیل شد. بعد از مدتی، کیوان کارش را در فضای اینترنت شروع و شبکه «ببین‌تی‌وی» را راه‌اندازی کرد.
این شبکه که فقط از طریق اینترنت قابل رؤیت بود با همکاری‌‌ رها اعتمادی (بنی‌اعتماد)، تیام بصیر و تعدادی چند از دوستان آن‏ها تا مدتی فعالیت داشت و توانست مخاطب خاصش را جذب کند؛ اما به دلایل مختلف، این کار نیز به سرانجام نرسید و بعد از مدتی ببین‌تی‌وی نیز تعطیل شد. چند سال بعد او شبکه من و تو را که گفته می‌شود با بودجه‏ای در حدود ۴۰ میلیون دلار – که از سوی دولت انگلیس تأمین می‌شد – راه‌اندازی کرد.
این شبکه را سرمایه‏داران ایرانی مقیم لندن و وابسته به خاندان پهلوی (اکثر مدیران این شبکه بهایی هستند) و با استفاده از شخصیت مؤثر گوگوش (فائقه آتشین) راه‏اندازی شد. این شبکه در ابتدای کارش سر و صدای زیادی به پا کرد و توانست علاقه‏مندان زیادی را جذب کند. مهم‏ترین دلیل موفقیت آن هم پخش مستندهایی جذاب بر مبنای علم غربی و با نگاه پوزیتیویسمی بود. مبنای مستندهای این فیلم برگرفته از تفکرات داروین و لامارک است.
من و تو انرژی خود را روی برنامه‌های اینترتیمنت و سرگرمی‌گذاشت و به صورتِ مکمل شبکه بی بی سی فارسی درآمد. در برنامه‌های این شبکه از نشان دادن مستقیم روابط بی‌بند و بار و شکستن افراطی هنجارهای اجتماعی مانند شبکه‌های فارسی وان و جم خبری نیست و همه چیز در لایه‌های زیرین دنبال می‌شود. شبکه من و تو زیرکانه می‌کوشد اعتماد مخاطبانش را به صورت یک شبکه خانوادگی مفرح کسب کند. در هیچ‏کدام از برنامه‌های این شبکه، سبک دیگر زندگی به صورت مستقیم تبلیغ نمی‌شود؛ اما برنامه‌هایی مانند بفرمایید شام، من و تو پلاس و آکادمی‌ موسیقی و… نوعی دیگر از سبک زندگی و در تعارض کامل با آن چیزی که در رسانه‌های رسمی ما عرضه می‌شود، تبلیغ می‌شود.
موسیقی پاپ، سینمای روز، مجری‌های جوان و خوش لباس، نمایش جاذبه‌های زندگی مدرن و غربی و نمایش هدفدار از نوستالژی‌های دهه ۵۰ مهمات این شبکه برای تأثیرگذاری بر طبقه متوسط هستند؛ اما نکته جالب بال و پر گرفتن تدریجیِ برنامه‌های سیاسی از اتاق خبر گرفته تا تک برنامه‌های مرتبط با تاریخ سیاسی و اقتصاد سیاسی است. اتاق خبر من و تو به صورت تدریجی از سایه بیرون آمد و با خط فکری خاص و نیم نگاهی به سلطنت‏طلبان جهت‌گیری خودش را نشان داد.
در مستندهای تاریخی، این شبکه نیز با چشم‏پوشی بر بخش‌های عمده ای از واقعیت‌ها، تصویری دلخواه از مدیران سلطنت طلب این شبکه از روایت‌های تاریخی را به نمایش گذاشت. این شبکه، سلسله مصاحبه‌هایی با خوانندگان مطرح لس‌آنجلسی هم انجام داد و محور تمامی این گفتگو‌ها مضامین سیاسی و زندگی در به اصطلاح تبعید بود.

فارسی وان farsi۱

در زمانی که شبکه‌های ماهواره‌ای، تمام تمرکزشان را بر پخش برنامه‌های سیاسی و موسیقی گذاشته بودند، ناگهان شبکهای از راه رسید که تصمیم گرفت خلأ وجود فیلم و سریال در شبکه‌های ماهواره‌ای را پر کند. تا پیش از این شبکه ام‌بی‌سی پرشیا با پخش فیلم با زیرنویس فارسی، بخشی از این مخاطبان را از آن خودش کرده بود؛ اما فارسی‏وان با تمرکز بر صداگذاری فارسی‏ سریال‏ها و فیلم‏ها، مخاطبان زیادی را به سمت خود روانه ساخت. این شبکه اما بر خلاف ام‌بی‌سی پرشیا پخش سریال‏های درجه ۲ و ۳ را در دستور کارش قرار داد و ساختارشکنی در زمینه روابط اجتماعی، شاه‏بیتِ تمامی برنامه‌های این شبکه بود.
این شبکه هر چه جلو‌تر رفت، نمایش سریال‏ها با محتوای عشق های مثلثی و مربعی، روابط زنان و مردان متأهل و فرزندان نامشروع در آن پررنگ و پررنگ‌تر شد. صداگذاری فارسی در این شبکه، ابتدا بسیار ضعیف بود و در افغانستان انجام می‌شد؛ اما پس از مدتی بر مهارت دوبلورهای آن نیز افزوده شد. گفته می‌شود پس از انتقادهایی که به صداگذاری فارسی شبکه مذکور وارد شد، شبکه ماهواره‌ای جم، اقدام به صداگذاری فارسیِ فیلم‏های این شبکه کرد که پس از بروز اختلافات شدید بین مدیران جم و فارسی‌وان این همکاری قطع شد. فارسی‌وان حاصل سرمایه‌گذاری مشترک گروه موبی و شرکت نیوز کورپوریشن است.
گروه موبی در سال ۲۰۰۲ به وسیله سعد محسنی، استرالیایی افغان‌تبار و خواهر و دو برادرش تأسیس شد. شرکت نیوز کورپوریشن متعلق به فردی به نام روبرت مرداک – امپراتور رسانه‏ای – است که چهارمین مرد ثروتمند آسیاست. روبرت مرداک دارای ۶۰ شبکه تلویزیونی به ۱۳ زبان مختلف است که روزانه حداقل ۳۰۰ میلیون مخاطب را به خود جلب می‌کند. همین طور مسئولیت ۱۰۰ روزنامه و مجله معتبر، همچون دیلی تلگراف، وال استریت ژورنال، تایمز، ساندی تایمز، نیویورک پست و نیز شبکه‌های خبری معروفی همچون فاکس، فاکس نیوز، اسکای نیوز و وب‏گاه‌هایی همچون «مای اسپیس» بر عهده این فرد است. ۱۰ میلیون دلار، رقمی است که گفته می‌شود برای راه‌اندازی این شبکه هزینه شده است.
شبکه فارسی وان بسیار پیچیده عمل می‌کند. در ظاهر هیچ نشانی از مخالفت با آموزه‌های ارزشی و دینی نشان نمی‌دهد و حتی برای مناسبت‌های خاص مذهبی هم پیام تبریک و تسلیت می‌دهد؛ اما سریال‏های نشان داده شده در این شبکه، چیز دیگری را نشان می‌دهد. سینا ولی الله یکی از تهیه‏کنندگان و مدیران اصلی فارسی وان است. در کنار او سارا رهبری، معتمد مرداک و مسئول خرید سریال و هماهنگی برای صداگذاری فارسی در شبکه فارسی وان مشغول به کار است. این شبکه که بسیار مورد استقبال زنان فارسی زبان قرار گرفته، سمی مهلک در جامعه ایرانی است.
شبکه فارسی وان از بین ۱۳ سریالی که در طول روز پخش می‏کند، همیشه دو یا سه سریال کره‏ای دارد. ده سریال دیگرش از تلویزیون ترکیه، سینمای هالیوود، شبکه‏های برزیل همچون TELLMONDOW و دیگر شبکه‏های آمریکایی انتخاب می‏شود. برنامه‏های این رسانه، حول سه محور زیر عمل می‏کنند و موضوعات آن‏ها عبارتند از:
۱. سبک زندگی غربی؛
۲. خیانت‏های جنسی؛
۳. عشق‏های مثلثی؛
۴. رابطه ضعیف بین پدر و مادر با فرزندان.
برخی از سریال‏های پربیننده‏ای که تا به حال از این شبکه پخش شده عبارتند از:
همسایه‏ها: این سریال، ماجرای یک پسر فقیر است که بر اساس مبانی اقتصاد مرکانتیلیستی(هوچی‏گری مالی) یک شبه ثروتمند شده و در بالای شهر ساکن شده است. وی بعدها عاشق دختری می‏شود که نامزد دارد و بعد از ۱۸۰ قسمت سریال بالاخره به هم می‏رسند؛ اما در این ۱۸۰ قسمت داستان‏های حاشیه‏ای نیز وجود دارد که چهار موضوع بالا را نیز شامل می‏شود.
درجستجوی پدر: سریال دیگری است که در آن فرزندان نامشروع و حاملگی ناهنگام دختران جوان و به صورت ناگهانی، زندگی مثلثی و خیانت‏های خانوادگی و حتی تلاش برای انجام زنای محصنه موج می‏زند.
افسانه افسونگر: سریالی کره‏ای است حول سه محور زندگی مثلثی، عشق‏های هوسناک و مسأله سوم که خیلی در آن موج می‏زند، جایگاه سخیفی است که برای زنان در نظر گرفته شده و به زن به منزله یک موجود درجه دوم نگاه می‏شود.
سفری دیگر: سریالی التقاطی که از ترکیب مبانی مرگ و معاد انسان در بودیسم (حلول) و تفکر اومانیسم گرفته شده و عشق‏های مثلثی، سکس مخفی و زنای محصنه در آن موج می‏زند.
آشنایی با مادر: سریال دیگری است که در آن عشق، جای خود را به هوس داده و طنز سکسی محتوای این سریال را تشکیل می دهد.
عروسک پارچه‏ای: سریالی است از کشور ترکیه و مثلاً برای کودکان پخش می شد. این سریال ترکیه‏ای داستان یک عروسک سحرآمیز است که عاشق پدر یک خواهر و برادر می‏شود و صبح‏ها آدم و شب‏ها عروسکی برای بازی این خواهر و برادر است. در این سریال آدم‏های خوب اسم‏های غربی دارند و آدم‏های بد، اسم‏های اسلامی. در این سریال، رابطه سکس بین کودکان ترویج می‏شود.
اِوالونا: سریالی که در آن خانواده نامشروع و داشتن فرزند نامشروع، مشروع است‏. همه در تلاشند تا به هر قیمتی ثروت بیشتری داشته باشند. عشق‏های مثلثی نیز در آن موج می‏زند.
ماهی تنگ بلور: سریالی کره‏ای و محتوایش همانند «افسانه افسونگر» است.
رازهای پنهان: سریالی است که در آن خیانتکاران، قهرمانان فیلم و زندگی‏ها مثلثی است.
همسان: سریالی است که در آن دو داستان درکنار هم در حال پیشروی است. یک داستان درباره تولد فرزندان به روش شبیه‏سازی و بر مبنای نظریه داروین است. داستان دیگر آن درباره همین فرزندی است که بزرگ شده و بعدها در سفری به مراکش عاشق دختری عرب و مسلمان می‏شود و آن‏گاه در یک فعل و انفعال عشق مثلثی شکل می‏گیرد و اسلام به پسر آمریکایی معرفی می‏شود. این پسر آمریکایی و دختر مراکشی در حالی به هم می‏رسند که پدر دختر مراکشی با ازدواج این دو مخالفت می‏کند و بعد از ۱۲ سال این دو یک بار دیگر به هم می‏رسند؛ در حالی که هر دو نفر ازدواج کرده و خانواده دارند. بعدها با خیانت به همسران فعلی خود و در حالی که فرزند دارند، دوباره به هم می‏رسند. آن‏ها این بار با خیانت به همسرانشان هم‏بستر می‏شوند و به اوج عشق خود (سکس در اتاق خواب) می‏رسند.
کارتل: این سریال درباره زندگی پسران آمریکایی و ارائه الگوی نامناسب به پسران امروزی است.

جم

شبکه جم در سال ۸۶ فعالیتش را با تمرکز بر موسیقی و کلیپ آغاز کرد و رقیب اصلی شبکه پی‏ام‏سی شد؛ اما پس از مدتی سبک کاری خود را به سرگرمی‌ و سپس سریال تغییر داد. سعید کریمیان، مؤسس و مدیر اصلی شبکه جم است. او در سال ۷۷ در رادیو صدای ایران در لس‌آنجلس شروع به کار کرد و به این ترتیب اولین فعالیت رسانه ای وی رقم خورد.
او پس از حدود دو سال فعالیت در این رادیو از آنجا نقل مکان کرد و چند سالی را در شبکه‌های مختلف لس‌آنجلسی سپری کرد. پس از آن برادران کریمیان تصمیم گرفتند برای تجارت به دوبی نقل مکان کنند و از این طریق روابط زیادی با افراد درون کشور پیدا کردند. سعید کریمیان با ارتباطات داخلی خود، سهامدار اصلی سه شرکت بزرگ در تهران به نام‌های آپولونیا کالج، دبلیو آیپی و گروه طلایی آسیا شد و از آن‏ها شعبه‌هایی در کشورهای دیگر تأسیس کرد. همه این عوامل دست به دست هم داد تا وی این شبکه را از سال ۲۰۰۶ میلادی با شعار «جم همه شما را دوست دارد» راه‌اندازی کند و به عنوان یکی از شبکه‌های تلویزیونی «گروه موسیقی و سرگرمی‌عمومی» (General Entertainment and Music Group) با محتوای برنامه‌هایی نظیر فیلم‏های سینمایی، مجموعه‌ها و سریال‏های تلویزیونی، مستندهای تلویزیونی، برنامه‌های آموزشی و سایر برنامه‌های سرگرم‌کننده جهان فعالیت خود را آغاز کرد.
«گروه موسیقی و سرگرمی عمومی» دفاتری در شهرهای دوبی، لندن، کوالالامپور و لس‌آنجلس دارد و عمده فعالیت خود را بر تغییر سبک زندگی ایرانی‌ها قرار داد. در واقع شبکه من و تو نسخه بزرگ‌تر و حرفه‌ای‌تر از این شبکه است. شبکه جم جزو اولین شبکه‌های ماهواره‌های بود که اساس کارش را بر سبک زندگی گذاشت. با روی کار آمدن شبکه فارسی وان، رابطه این شبکه با جم نیز بسیار مساعد شد. سارا رهبری، مهره کلیدی فارسی وان به صورت همزمان در شبکه جم نیز مشغول به کار شد و حتی گفته می‌شود مرداک نیز بخشی از سهام جم را خرید. در عوض، مدیر این شبکه به نیروهای فارسی وان قول داده بود که با ارتباطاتش امکان تردد آن‏ها به داخل کشور را فراهم کند.
این شبکه پس از چند سال فعالیت در زمینه موسیقی و سرگرمی، کانال دیگری برای پخش سریال راه‌اندازی کرد که بر خلاف فارسی وان که از فیلم‏های آمریکای لاتین استفاده می‌کرد، پخش فیلم‏های ترکیه ای را در دستور کار قرار داد. عشق ممنوع، ازل، عشق و جزا، حریم سلطان، عمر گل لاله و… از جمله سریال‏هایی بودند که مخاطبان بی‌شماری را جذب کردند و نام شبکه «جم مووی» را بر سر زبان‌ها انداخت. همه این اتفاقات سبب شد تا شبکه جم ناگهان رشد کند و تعداد شبکه‌هایش را به ۱۰ شبکه افزایش داد؛ اما مدتی بعد با بروز اختلافات شدید میان سارا رهبری و سعید کریمیان همه چیز نقش بر آب شد. سارا رهبری از شبکه جم بیرون آمد و با این اتفاق، تعداد کانال‌های این شبکه و کیفیت برنامه‌های آن نیز کاهش چشم‏گیری پیدا کرد.
مدیر شبکه جم از آن دسته افرادی بود که تلاش می‌کرد، چراغ خاموش حرکت کند؛ اما در یکی، دو سال اخیر، افشاگری‌های زیادی در صفحه فیس‏بوک این فرد و مدیران شبکه فارسی وان به وجود آمد و باعث شد تا سویه‌های دیگری از هویت این افراد آشکار شود.
این شبکه یکی از شبکه‌های تلویزیونی «گروه موسیقی و سرگرمی عمومی» است. محتوای برنامه‌های این شبکه تلویزیونی را «فیلم‏های سینمایی»، «مجموعه‌ها و سریال‏های تلویزیونی»، «مستندهای تلویزیونی»، «برنامه‌های آموزشی» و سایر برنامه‌های سرگرم‌کننده جهان تشکیل می‌دادند. برنامه‌های تلویزیون جم با زیرنویس و یا صداگذاری فارسی پخش می‌شدند.
اما طی اتفاقاتی مبهم در تاریخ ۱۳ ژانویه ۲۰۱۳ (۲۴ دی۱۳۹۱) پخش شبکه به صورت غیرمنتظره‌ای قطع شد و از این تاریخ به بعد مباحث ضد و نقیض در رابطه با چرایی قطع شبکه به وجود آمد و حتی شبکه جم نیز در پایگاه‏های اطلاع‏رسانی خود دچار تناقض در اعلام مشکل شد و بعد از ۱۲ روز از تاریخ ۲۴ ژانویه (۵ بهمن۱۳۹۱) این شبکه پخش خود را دوباره آغاز کرد.

درباره مدیر جم

سعید کریمیان متولد ۱۳۴۸ در شهر مرزی قائن به دنیا آمد. وی تا آغاز جنگ بین ایران و عراق، تحصیلاتش را تا دیپلم در همان شهر گذراند. از آنجایی که پدر وی یکی از اعضای گروهک مجاهدین خلق(منافقین) بود، در اواخر جنگ و نزدیک عملیات مرصاد، همراه خانواده‏اش به پادگان اشرف انتقال یافتند.
وی بعد از کشته شدن پدرش در عملیات مرصاد همراه مادرش در سال ۱۳۷۵ با حمایت‏ها و پشتیبانی عموی درباری خود به سوئیس منتقل و به آنجا پناهنده شد. وی که در پادگان اشرف، آشنایی اجمالی با زبان‏های خارجه پیدا کرده بود، در رشته معماری دانشگاه بازل این کشور در مقطع کارشناسی به تحصیل ادامه داد. علیرضا کریمیان عموی سعید که همسرش را از دست داده بود با زن برادر خود ازدواج کرد.
سعید کریمیان حدود دو سال در دانشگاه بازل مشغول تحصیل بود؛ اما چون با ازدواج مجدد مادرش مخالف بود با بی‏مهری عمویش مواجه شد و از طرفی نتوانست هزینه‏های سنگین زندگی و شهریه دانشگاه را تأمین کند. وی سرانجام مجبور به ترک تحصیل شد و در سال ۱۳۷۷ سراغ برادرش هادی کریمیان – که در لس آنجلس زندگی می‏کرد – رفت.
هادی کریمیان که در رادیو صدای ایران (اولین رادیوی ۲۴ ساعته فارسی زبان که به منظور مبارزه با نظام جمهوری اسلامی در آمریکا تأسیس شد) فعالیت داشت، به برادرش پیشنهاد کار داد. سابقه سیاسی خانواده کریمیان برای مسئولان رادیو صدای ایران ایده‏آل بود و به همین دلیل مطالب و مقالات سعید کریمیان مورد توجه گردانندگان این رادیو قرار گرفت.
بعد از یک سال و نه ماه فعالیت در رادیو صدای ایران و بهبود وضعیت اقتصادی سعید کریمیان، وی با «رؤیا رضایی» که از خانواده یکی از سران مجاهدین خلق طلاق گرفته بود ازدواج کرد. فعالیت در رادیو صدای ایران تا زمانی که تلویزیون‏های لس آنجلسی گسترش پیدا نکرده بود، برای هادی و سعید کریمیان شغلی مناسب بود؛ ولی رفته رفته با تأسیس و گسترش قارچ‏گونه تلویزیون‏های لس آنجلسی فارسی زبان بازار رادیوهای فارسی زبان خصوصاً رادیو صدای ایران تحت تأثیر قرار گرفت. از طرفی پیشنهاد مسئولان سیمای آزادی (تلویزیون ملی ایران و تلویزیون ۲۴ ساعته سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت ایران) می‏توانست موقعیت خوبی برای وی به حساب آید.
او دوباره نمی‏خواست تجربه تلخ پادگان اشرف را در لندن تجربه کند؛ اما مشکلات اساسی اقتصادی که هم او و هم برادرش با آن دست و پنجه نرم می‏کردند، آن‏ها را مجبور ساخت تا به لندن بروند و در سیمای آزادی مشغول به فعالیت شوند. سعید کریمیان که از اعضای مجاهدین خلق به حساب می‏آمد، توانست خیلی زود در اتاق فکر سیمای آزادی صاحب‏نظر شود و تفکراتش را به تلویزیون ملی ایران القا کند.
کاهش محبوبیت مجاهدین خلق حتی نزد سلطنت‏طلبان و مخالفان جمهوری اسلامی و اعتراض ایرانیان به این سازمان از طرفی و موقعیت خوب اقتصادی برادران کریمیان از طرف دیگر سبب شد تا سعید و هادی کریمیان بعد از ۳ سال و ۷ ماه فعالیت‏های گسترده در تلویزیون مجاهدین خلق تصمیم بگیرند از این تلویزیون جدا شوند. تجربه‏های کوتاه و تلخ همکاری در رسانه‏های مختلف سبب شد تا برادران کریمیان دیگر سراغ رسانه نروند و برای تجارت به دوبی نقل مکان کنند. وی از این زمان به بعد، فعالیت‏های اقتصادی‏اش در داخل و خارج کشور را گسترش داد.
سعید کریمیان با ارتباطات داخلی خود، سهامدار اصلی سه شرکت بزرگ در تهران به نام‏های آپولونیا کالج، دبلیو آی پی، گروه طلائی آسیا است و با خرید اقامت کشورهای غربی برای تجار ایرانی به طور میانگین سالیانه میلیون‏ها دلار ارز از کشور خارج می‏کند و سؤال این است که چگونه مدیر شبکه غیر اخلاقی جم به سادگی به داخل کشور تردد دارد و دارای سه شرکت بزرگ است.

شبکه AAA

شبکه AAA یکی از نوظهور‌ترین شبکه‌های ماهواره‌ای است که مدتی است با دو کانال AAA music و AAA family اقدام به فعالیت می‌کند. این شبکه دقیقاً رویه چند سال گذشته جم را می‏گذراند و با ایجاد دو شبکه در حوزه موسیقی و سریال اقدام به فعالیت می‌کند. درباره مدیران و گردانندگان این شبکه هنوز اطلاعات کاملی در دسترس نیست و گمانه زنی‌های زیادی درباره آن صورت گرفته است.
افراد بسیاری در اوایل کار این شبکه، آن را متعلق به مدیریت جم می‌دانستند و نکته جالب آنجا بود که شبکه AAA اعلام کرد در نظر دارد ادامه سریال عمر گل لاله که به صورت نیمه کاره از جم پخش شده بود را پخش کند! پس از آن بود که شبکه جم نسبت به این اقدام معترض شد و شواهد از مدیریت متفاوت این دو شبکه خبر داد. برخی هم این شبکه را وابسته به شرکت king records می‌دانند.
این شرکت در حال حاضر، یکی از رقیبان سرسخت شرکت آونگ قرار گرفته است و بسیاری از کلیپ‏های خوانندگان لس‌آنجلسی به وسیله آن ساخته می‌شود. رقابت این دو شرکت به حدی شده که کلیپ‏های ساخته شده به وسیله آونگ، تنها از شبکه پی‏ام‏سی پخش می‌شود و کلیپ‏های ساخته شده در کینگ رکوردز تنها به وسیله شبکه AAA music منتشر می‏شود.

مجموعه شبکه‏های مهاجر (MITV, IRAN BEAUTY,IRAN MUSIC)
تأسیس شبکه MITV ۱۳۸۳ هجری شمسی مصادف با ۲۰۰۳ میلادی، تأسیس شبکه IRAN MUSIC در سال۱۳۸۶ و تأسیس شبکه IRAN BEAUTY در سال۱۳۸۷ بود. مکان شبکه در شهر «تری یل» آلمان است. اکثر برنامه‌های این شبکه‏ها در استودیوهای داخل ایران، ضبط و از آلمان پخش می‌شود. تلویزیون ماهواره‌ای MITV در ابتدای تأسیس، مجوز سه ماهه از جمهوری اسلامی ایران داشت که بعد از سه ماه، این مجوز تمدید نشد.
این شبکه در شروع به کار به وسیله آقای حسن آرپناهی و مرتضی عزیززاده اداره می‌شد و هم اکنون فقط آقای عزیز‏زاده آن را اداره می‌کند.
فیلم، سریال و موسیقی‌های زیادی از MITV در ایران تولید و برای پخش به آلمان فرستاده می‌شود. هدف از تأسیس این تلویزیون به گفته مؤسسان آن، ایجاد پایگاهی در قلب اروپاست که صدای فرهنگ ایرانی را به همه جای دنیا برساند و در عین حال متفاوت از شبکه‏های فارسی‏زبان لس‏آنجلسی باشد؛ اما در عمل اصلاً این‌گونه نشد و این شبکه در اشاعه فحشا و ترویج موسیقی‏های زیرزمینی دست کمی از شبکه‏های لس‏آنجلسی ندارد. عزیززاده مدیر این شبکه در جواب بینندگانی که درخواست آهنگ‏های مبتذل خواننده‏های لس‏آنجلسی را دارند، پاسخ مثبت می‏دهد و می‏گوید حتماً برای شما پخش می‏کنم. از سوی دیگر همین شبکه در اعیاد و مناسبات مذهبی به پخش کلیپ‏های مذهبی می‏پردازد و پرچم جمهوری اسلامی ایران را نیز به طور مکرر نمایش می‌دهد. شبکه مهاجر در ابتدای کار توانست مدتی مجوز این شبکه را از وزارت ارشاد بگیرد و به صورت موقت برای مدت سه ماه کار کند؛ ولی بعد از این مدت، مجوز شبکه تمدید نشد و دفتر این شبکه در شهر تهران پلمپ شد.
این شبکه دارای برنامه‌های متنوعی است که بیشتر جنبه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی دارد و برنامه سیاسی در آن تولید نمی‌شود. در شبکه مذکور، کمتر به مسائل مذهبی پرداخته می‌شود و به جرأت می‏توان گفت این شبکه یکی از مروجان اسلام آمریکایی است. مجریانی که در این شبکه به اجرای برنامه می‌پردازند، به ظاهر حجاب دارند (مانتو و روسری) ولی حجاب آن‏ها کامل نیست و با آرایش غلیظ و لباس‏های زننده اقدام به پخش برنامه می‌کنند.

پایش سبک زندگی، سال دوم، شماره ۹، مهر ۱۳۹۴، صفحات ۱۰۶-۱۱۸.