بررسی تطبیقی موجبات طلاق در حقوق ایران و آلمان

چکیده: در این پایان‌نامه موجبات طلاق در حقوق دو کشور ایران و آلمان مورد بررسی قرار گرفته است؛ لذا به‌منظور بررسی این موجبات در حقوق ایران با مراجعه به منابع فقهی و اسلامی، در کنار منابع حقوقی، سعی در بررسی و مطالعه موجبات طلاق در یک کشور اسلامی تابع فقه امامیه داشته‌ایم (زیرا در بین فرقه‌های مختلف اسلامی نیز تفاوت‌های بی‌شماری در خصوص نظریات راجع به طلاق وجود دارد؛ لذا در این پایان‌نامه تنها به بررسی تطبیق فقه امامیه پرداخته شده است) که پس از مطالعه و بررسی این موجبات در حقوق آلمان نیز، هدف، یافتن موارد اختلافی و یا وجود نزدیکی (در صورت وجود) بین دو کشور اسلامی (شیعه) و غیر اسلامی است. در حقوق ایران، طلاق به اراده مرد صورت می‌گیرد و وی می‌تواند هر وقت بخواهد همسر خود را طلاق دهد و زن تنها در صورت وجود شرایط مقرر در قانون مدنی و اثبات آن‌ها می‌تواند درخواست طلاق دهد که این موارد عبارتند از: غیبت طولانی زوج، استنکاف وی از پرداخت نفقه یا عدم تمکن وی بر پرداخت، عسروحرج زوجه، عدم انجام سایر تکالیف واجب از ناحیه زوج، وکالت زوجه از طرف زوج در اجرای طلاق. البته آنان می‌توانند به‌صورت توافقی نیز طلاق را واقع سازند. در حقوق آلمان تنها زمانی زوجین حق طلاق خواهند داشت که ازدواج آنان به نقطه‌ای رسد که تداوم آن دیگر ممکن نبوده و به اصطلاح ازهم‌گسیختگی آن غیر قابل ترمیم باشد. البته قانون معیارهایی را تعیین نموده است تا دادگاه‌ها در احراز شکست در یک ازدواج و نیز در تشخیص غیرقابل‌بازگشت بودن آن دچار دودستگی و اختلاف نشوند؛ و آن معیار، زندگی جدا از هم زوجین به مدت یکسال، در تحقق طلاق توافقی و مدت سه سال (جدایی) در مورد طلاق غیر توافقی است. البته اصل شکست در ازدواج با استثنائاتی نیز همراه است که در قانون مدنی این کشور، شروط مربوط به عسرت و مشقت نامیده شده است و به تفصیل در متن اصلی آمده‌اند.