تحلیل نشانه‌شناختی خشونت، فردگرایی، قانون‌گریزی در بازی‌های تلفن همراه

چکیده:

با توجه به رشد روزافزون نرم‌افزارها و بازی‌های اندروید در جامعه، مشاهده می‌شود که بسیاری از مردم اوقات خود را با این برنامه‌ها و بازی‌ها سپری می‌کنند. آنچه که در این محور اهمیت می‌باید این است که توجه بر چه مفاهیمی صورت می‌پذیرد؟ حتی به‌صورت دقیق‌تر می‌توان این‌گونه بیان کرد که در قالب این برنامه‌ها و بازی‌ها چگونه مفاهیم انتقال پیدا می‌کنند؟ سودمندی روش نشانه‌شناسی در این است که به معماری معنا در متن (در اینجا بازی‌ها) توجه می‌کند. در قالب این توجه می‌توان به مبنایی برای تأثیرات این بازی‌ها بر افراد دست یافت؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف دست‌یابی به معماری مفاهیم در بازی‌های اندروید انجام شده است. برای این منظور، سه مفهومی که از نظر اجتماعی نیز از اهمیتی بسزا برخوردارند در نظر گرفته شده و سپس برای بازی‌هایی انتخاب شدند تا در آن قالب مورد مداقه قرار گیرند. علاوه بر این، بازی‌ها در چهار سبک هیجانی، مسابقه‌ای، مبارزه‌ای و استراتژیک دسته‌بندی شدند و نهایتاً این مفاهیم در کالبد این دسته‌بندی‌ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. مثلاً در مورد یکی از نتایج مربوط به بررسی خشونت می‌توان گفت: چه درکاربرد خشونت مستقیم انسان علیه انسان (در بازی‌های جنگ قبایل، هلیکوپتر جنگی و …) و چه در قالب خشونت غیرمستقیم (انسان در مقابل زامبی‌ها مانند بازی گیاهان در مقابل زامبی‌ها و …) یک تصور ایستادگی شخصیت کاربر (و شاید شخصیت غربی که موجّه جلوه داده شده است و کاربر در کالبد آن نقش بازی می‌کند) در برابر سایر شخصیت‌های غیرموجه و خشن وجود دارد. این ایستادگی نیز به‌واسطه نشانه‌گان مربوطه (نوع لباس، نوع آرایش، نوع حرکت، نوع پوشش و …) حاوی عدم پذیرش انسان‌های دیگری است که کاربر فقط در انسان بودن با آنان مشترک است و نه در اعمال و یا نگرش‌های انسانی. چون دیگر شخصیت‌ها غیر از شخصیت اصلی، هیچ‌یک از کارهای یک انسان معمولی (یا غربی به تصویر کشیده شده) را انجام نمی‌دهند. در رابطه با فردگرایی، مهم‌ترین ابعاد و ارجاعات فرهنگی را می‌توان در زندگی شهری و شهرنشینی، تلاش و انزوا و جدا شدن بیشتر از دیگران و بروز تجلیات فردگرایانه خلاصه کرد. همچنین می‌توان در سبک‌های بازی‌های مذکور، پیوستاری از شبیه یکدیگر بودن تا تخاصم را برای سبک‌های استراتژیک تا مبارزه‌ای در نظر گرفت. همچنین سعی شد تا با بهره‌گیری از تلفیق ابعاد فردگرایی به مقولاتی دست پیدا کرد که نهایتاً به‌صورت آماری و به تفکیک سبک ارائه شدند. در حوزه مفهومِ قانون‌گریزی، دو محور اساسی آن استخراج شدند؛ قانون‌گریزی بر محور تخطی از قوانین راهنمایی و رانندگی و دیگری قانون‌گریزی مبتنی بر محور قوانین کیفری. نوع اول، بیشتر در بازی‌های سبک هیجانی و مسابقه‌ای یافت شده است و نوع دوم آن نیز در سبک‌های استراتژیک و مبارزه‌ای ملموس بودند.