برنامه‌ریزی فضاهای بازی محله‌ای – نمونه موردی مناطق شهری اصفهان

بازی یکی از فعالیت‌های مورد علاقه کودکان و نوجوانان است. شخصیت اصلی کودکان در سال‌های اولیه زندگی شکل می‌گیرد و بازی نقش بسزایی در آن دارد. نبود یا کمبود آن مانند بازی‌های رایانه‌ای می‌تواند اثرات منفی و پایداری بر کودکان باقی بگذارد. جنبش بازی و فضاهای بازی، کمتر از یک سده عمر دارد و با اختراع تجهیزاتی چون تاب، سرسره و الاکلنگ آغاز شد؛ اما در حال حاضر فضاهای بازی در نوع و فضا تفاوت کرده است. زمین‌های بازی، ماجراجویی نوعی از این‌گونه فضاهای بازی نوظهور است. در هر حال این فعالیت در پی نیاز به بازی در کودکان که از جمله توانخواهان محله محسوب می‌شوند شکل گرفته و فضای ویژه آن موسوم به فضای بازی یا پارک بازی است. سرانه فضای بازی در محله حدود ۲۵/۱ متر مربع به ازای هر نفر یا ۵ متر مربع به ازای هر کودک است که در رده‌بندی کیفیتی، حداقل سرانه در محله محسوب می‌شود. در حال حاضر در شهر اصفهان این سرانه از چند سانتی‌متر تجاوز نمی‌کند که البته این وضعیت نیز در بین مناطق متفاوت است. حوزه نفوذ فضای بازی کوی، ۲۲۰ متر و محله، ۴۰۰ متر است که وجود فضای بازی کوی در کنار محله‌ای حالت تکاملی دارد و تحت عنوان پارک بازی کوی، مختص سنین ۱ تا ۹ ساله مطرح شده است. فضای بازی محله‌ای مختص کودکان و نوجوانان ۱ تا ۱۵ ساله است. مساحت بهینه پارک بازی کوی ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ متر با جمعیت ۲۰۰۰ نفری کوی و فضای بازی محله‌ای ۷۰۰۰ متر با توجه به جمعیت محله‌ای ۷۰۰۰ نفری پیشنهاد می‌شود.