راهکارهای طراحی ایستگاههای بازی در پارکها با هدف پرورش خلاقیت در کودکان
پدیدآور: ونوس نجفی مقطع: کارشناسی ارشد محل ارائه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده هنر و معماری سال ارائه: ۱۳۹۴
چکیده:
بازی با تولد کودک آغاز میشود و بلافاصله پس از تولد، فعالیتهای انطباقی جهت سازگاری با محیط جدیدتر ظاهر میشوند. باید توجه داشت که بازی، طبیعیترین شکل تمایل کودک برای تماس و برخورد با دنیای اطرافاش است. اندیشمندان و علمای تربیتی از صدر اسلام تاکنون، بر ضرورت بازی تأکید کرده و باور داشتهاند که کودکان حتی باید شغل دلخواه آینده خود را بهصورت بازی تمرین کنند و بیابند. کودک از راه بازی روشهای تسلط بر خود، کمک به دیگران و اعتماد به نفس را فرا میگیرد. بازیها مایه شادی و سرور روحی کودک میشوند و استعدادها و توانایی او را برای ابداع و نوآوری بارور میسازند. بنابراین بازی، نیازی ضروری برای کودک است و ما نمیتوانیم کودکی را تصور کنیم یا ببینیم که بازی نمیکند؛ حتی پیامبران و شایستگانِ دیگر نیز از مرحله بازی گذر کردهاند؛ هرچند که چگونگی و شیوههای بازی آنان با دیگران تفاوت دارد. از اینرو، در روایتها بر اشباعِ نیاز به بازی تأکید شده است.