توحیدصدوق استاد دکترفعالی جلسه سی و پنجم 6/ 10/ 1394
در جلسة قبل حدیث بیستم بیان گردید و ذکر شد که هیچ انسانی از این حقایق سر در نمی آورد مگر اینکه وصل به خدا و کائنات شود. رسول خدا (ص) کائنات را به قول عبد نسبت می دهد که ربطی بین آنها است. میان عمل(گفتار) آدمیان و عرش، پیوندی وجود دارد. اعمال آدمیان مستقیم یا غیر مستقیم در جهان کائنات اثر بخش است. ممکن است کائنات از خدا درخواستی کنند. درخواست کائنات از خدا قطعاً اجابت می شود به نوعی «اُدْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُم» است. اجابت دو گونه است:الف. اجابت همان خواسته. اجابت کائنات این گونه است چون می فهمند چه چیزی را بخواهند. ب. تبدیل به نحو احسن که اجابت انسانهاست.
ادامه نکات
نکته سوم:افعال انسان در کائنات تأثیرگذار بوده و همچنین کائنات بر انسان تأثیرگذارند. تأثیر انسان در جهان از طریق اعمال اوست. اعمال نیز بر دو نوع جوانحی و جوارحی می باشند و اعمال جوانحی بسی مهمتر می باشد. در بین اعمال جوانحی مهمترین عمل، فکر می باشد. جهان انسان را فکر آدمیان میسازد.
در این حدیث شریف تأثیر و تأثّر از هر دو طرف آمده است. شخص لاإله إلا الله میگوید و تأثیرش به لرزه درآمدن عرش خداست، که بالاترین بُعد جهان هستی میباشد. تأثیر کائنات بر انسان این است که طلب آمرزش برای انسان میکنند و نتیجهاش بخشش انسان توسط خداوند متعال میباشد.
نکته چهارم:جهان هستی یعنی ظهور اسماء خداوند متعال. جهانشناسی یعنی شرح الاسم. اگر خداوند متعال دارای هزار اسم است، شرح اسماء یعنی شرح مظاهر جهان.
یکی از اسماء شریف و زیبای خدا ( و له الاسماء الحسنی) اسم غیور است که از ریشة غیرت هست، خدا غیرت دارد. جهان به یک معنا مظهر غیرتالله است. ظهور اسم غیرت در جهان به چند شکل است که یکشکل آن را بیان مینماییم.
هر جا غیرتی باشد، سه عنصر هست که با مثالی توضیح میدهیم. علی، همسرش زهرا و شخص دیگری بنام رامین. اگر رامین نسبت به زهرا نگاه چپ کند، غیرت علی این است که او هم نسبت به رامین نگاه چپ کند. غیرتمندی یعنی حساس بودن و لازمة حساس بودن، داشتن عکسالعمل است. حال کائنات مثل علی، خدا ناموس کائنات و عنصر سوم آدمیان هستند. کائنات نسبت به ناموسشان ( خدا) غیرتمندند. کائنات خدا نسبت به خدا غیرتمند میباشند. حال اگر دیگران (آدمیان) نسبت به ناموس کائنات (خدا) بد نگاه کنند، کائنات تحمل نخواهند کرد و به اذن ناموسشان (خدا) برخورد میکنند. اگر خدا اذن ندهد، کائنات حساس میشوند، اما عکسالعمل نشان نمیدهند که این ظهور اسم حلیم خداوند متعال هست.
کائنات کارهای انسان را رصد میکنند، اگر انسان رفتاری مناسب با خواست خدا داشته باشد، کائنات نیز رفتار مناسب نسبت به او خواهند داشت.
اگر کسی میخواهد دیگران (کائنات) با او بهگونهای باشند که او میخواهد، او نیز باید باخدا بهگونهای باشد که خدا میخواهد. لذا هر کس قلبش خاشع خدا باشد، خدا جهان را خاشع او خواهد کرد.
إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا؛[1] کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کردهاند ، بهزودی [ خدای ] رحمان برای آنان محبتی [ در دلها ] قرار میدهد.
هر کس قلبش برای خدا باشد، خدا قلب دیگران را نسبت به او مهربان میکند. برای داشتن زندگی راحت، کافی است دل صاحب عالم را به دست آوریم.رفتار کائنات له یا علیه انسان بهصورت حوادث، رخدادها و جریانات میباشد، یعنی اعتبار و وجاهت اجتماعی پیدا میکند. کائنات ذهنش را باز میکند و احساسات و افکار زیبا در درون او میکارند.
عرش بالاترین مخلوق خداست، وقتی اسم خدا بر زبان بندهای جاری شود، عرش عکسالعمل نشان میدهد و عکسالعمل کائنات بخشش اوست.