سبک زندگی سازمانی با رویکرد شناسایی مؤلفههای سازمان معنویت گرا در دانشگاه
این مقاله به بررسی سبک زندگی سازمانی با رویکرد شناسایی مؤلفههای سازمان معنویتگرا در دانشگاههای خراسان شمالی میپردازد. روش پژوهش برحسب هدف، کاربردی و برحسب نوع داده، کیفی بود. جامعه آماری پژوهش متخصصان و اساتید علوم تربیتی، مدیریت و الهیات بودند که به روش نمونهگیری هدفمند و براساس معیار اشباع نظری، انتخاب شدند.
نتایج حاصل از یافتههای پژوهش با رویکرد نظریه داده بنیاد نشان داد که سبک زندگی سازمانی با رویکرد شناسایی مؤلفههای سازمان معنویتگرا در دانشگاه، در بعد فردی (شامل مؤلفههای اصول اخلاقی، اصول اعتقادی، ویژگی رفتاری و شخصیتی کارکنان)، در بعد سازمانی (شامل مؤلفه های فرهنگ سازمانی، امنیت شغلی، عدالتمحوری)، در بعد مدیریتی (شامل مؤلفههای اخلاقمداری، تفویض اختیار)، در بعد گروهی (شامل مؤلفههای هدف مشترک، اخلاق اجتماعی) و در بعد محیطی (شامل مؤلفههای سیاست و اقتصاد) می باشند.
محوریت قرار دادن معنویت در دانشگاه زمینه انسجام بیشترکارکنان و پاسخگویی اثربخش آنان به الزامات محیط سازمانی و ظهور جامعه ای سالم را فراهم میکند.
نویسندگان:
زینب رستمی؛ دانشجوی مدیریت آموزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد، ایران.
رویا افراسیابی؛ استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد، ایران.
محبوبه سلیمان پورعمران؛ استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران.
کلیدواژهها:
سبک زندگی، معنویت، سازمان معنویتگرا، دانشگاه